بعد أن مسحت .. كل مساحيق التبرج ..
و أزلت جميع أقنعتي ..
وسبحت نحو عمق البحر ..
وتركت .. وجوه الزيف .. ورائي ..
وغرقت ..
تعمدت .. أجزاء جسدي بالماء ..
وآثار جرائمي .. مازالت ..
معلقة فوق مشانق الذنب .. بصدري
خمس عشر يوم .. مرت ..
في كل يوم كنتُ أعلق فيها مشنقة ..
و أشنق ذاتي ..
ولا أموت ..
بل تظل روحي .. عند فمي ..
ترمقني أتعذب ..
ولا ترحل ..
أسأل ..
أيكون .. في الدنيا كلها . .
ساحة للعذاب كتلك التي . . بقلبي ؟؟
ليست هناك تعليقات:
إرسال تعليق